ачужэць

ачужэць зак.

Стать чужим.

Бег (Мікульскі), як бягуць спатыкнуўшыся, - галава і тулава наперадзе, а ногі адстаюць, нібы ачужэлі. Місько. Першае пісьмо звычайнае: пра сёе ды тое - ні пра што, другое - папрок на папроку: ачарсцвеў, не адказвае на яе пісьмы, трэцяе - сварка: зусім ачужэў... Воранаў.